Geldi nihayet gelmez denilen o tren!
Bir bavula sığdırabildiğim ne varsa şimdi yanımda.
Bütün biletler benim,
Bütün koltuklar benim.
İstikamet benim,
Hayallere yolculuk.
Bütün molalar benim,
Yorgunluklar benim,
Durgunluklar benim,
Heyecanlar benim.
Kalan tüm nefesler benim bu saatten sonra,
Mutluluklar benim,
Hüzünler benim.
Çiçekler benim bundan sonra,
Pencereden vagona giren güneş benim,
Geceleyin yolumu aydınlatan ay ışığı benim,
Yıldızlar benim tutabildiğimce avuç dolusu.
Fonda çalan şarkılar benim
Beni bana benimle anlatan, melodiler benim,
Makamlar benim,
Notalar benim Re’den başlayarak.
Kalan günler benim bundan sonra…
Yorumları Göster